Με το ψήφισμα του Ιωάννη Καποδίστρια που εκδόθηκε στις 11.2.1830, ρυθμίστηκε ο συμβολαιογραφικός θεσμός. Το ψήφισμα αυτό ίσχυσε μέχρι 21.1.1834 οπότε και καταργήθηκε από τον Οργανισμό δικαστηρίων και συμβολαιογραφείων (άρθρα 166 έως 213). Στη συνέχεια με το Ν.Δ. 1333/1973 καταργήθηκαν οι διατάξεις περί συμβολαιογράφων του Οργανισμού δικαστηρίων και Συμβολαιογραφείων και το Ν.Δ. αυτό ίσχυσε ως Κώδικας Συμβολαιογράφων από 18.3.1973. Με το Ν. 670/1977 ψηφίστηκε νέος κώδικας Συμβολαιογράφων, ο οποίος και αυτός αντικαταστάθηκε με νέο Κώδικα, που ψηφίστηκε με το Ν. 2830/2000 και ισχύει όπως έχει διαμορφωθεί έπειτα από τροποποιήσεις. Η ρύθμιση της άσκησης των καθηκόντων του συμβολαιογράφου και η οργάνωση του επαγγέλματος του διέπεται κυρίως από το Ν. 2830/2000 (Κώδικας Συμβολαιογράφων) αλλά και από άλλες διατάξεις νόμων. (Ενδεικτικά Ν.3919/2011 περί απελευθέρωσης επαγγελμάτων, Π.Δ. 95/2011 περί εμπορικής επικοινωνίας συμβολαιογράφων, Π.Δ. 114/2011 περί αύξησης αριθμού θέσεων συμβολαιογράφων στην επικράτεια και κατανομή αυτών ανά περιφέρεια Ειρηνοδικείου).